Çekiliş listesi hazırlamak çok zormuş.

Biliyorsunuz iki zorunlu şartım vardı. Blogumu GFC'den ve Facebook'tan takip etmek. Facebook'tan takipteyim yazıp takip etmeyen çok fazla kişi vardı. Facebook hesabı olmayanlar da listeye eklenemedi.

Daha önce çekiliş yapan arkadaşlarımın bloglarında hep "Çekiliş hesaplarının başvuraları geçerli sayılmaz" ibaresi görmüştüm. Ben de yazmıştım. Meğer ne kadar gerekliymiş. Hayret ettim. Sırf çekiliş için açılmış hesaplar ve bloglar varmış bu sayede öğrenmiş oldum. Çekiliş hesaplarının hepsi elendi.

Sonuçta 43 katılımcıdan 20'si çekilişe dahil oldu. Toplam 50 adet çekiliş hakkı oluştu.

Çekilişi random.org'tan yaptım.


Çekilişimin kazananı Hasibe Cengiz Blog oldu. Şimdi kendisine mail atacağım.

İyi günlerde kullansın :)

Haftanın blogu mimi ilk yapılmaya başlandığında dedim ki, bu ne muhteşem bir fikir. Sevgili Dağınık Anne'nin icadı bu mim bence blog dayanışması açısından çok etkili. Zeki kadın işte. Ben de zeki insanlara ayrı bir hayranlık duyarım. Daha ne diyeyim :)
Bu mimi ilk duyurduğu ve nasıl yapılacağını anlattığı yazısı da burada. Olmaz ama yine de okumayan varsa diye :)

Sanırım ben şanslılardanım. İki güzel arkadaşım tarafından mimlendim.

İlk olarak Makyajlailgili mimledi beni. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Ki kendisini de severek takip ederim. Paylaşmayı sever, ilgilidir ve çözemediğiniz bir duruma dahil olduysa çözülmesi için elinden geleni yapar. Tanımayanınız varsa muhakkak tanışın derim. Beni mimlediği yazısı da işte burada.

Geçtiğimiz hafta da Sevdicann tarafından mimlendim. Sıcacık bir insan Sevdican, sadece kendi ve ailesiyle değil, herkesle ilgili. Desteğini esirgemez, ince ve düşüncelidir. Türkiye'den uzakta yine de yanıbaşımızda gibi. Tanımayan zaten yoktur diye düşünüyorum :) Ayrıca Blog Yorum Kardeşliği adında bir grubu var. Katılmadıysanız muhakkak katılın. Grupta paylaşım yapmak için önce son yayınlanan iki blog yazısına, bloglarını ziyaret ederek yorum yapmanız gerekiyor. Çok güzel düşünmüş. Beni haftanın blogu seçtiği yazısı da burada.

Çok sevdiğim blogger arkadaşlarım var. Yorumunu hiç esirgemeyen, hep buradayım, gözüm üstünde diye hissettiren, bir anda karşılaşsak kocaman kucaklamak istediğim güzel insanlar. Bu yüzden seçim yapmak çok zor.

Ben de bakış açımı değiştirdim.

Kalemini ve hayata bakışını beğendiğim, zaman ilerledikçe zaten hep takip ediyor olacağım, desteğe en çok ihtiyaç duyulan zamanlarda olduğu düşündüğüm, henüz bir ayını doldurmamış bir blogu seçtim.

Haftanın Blogu birdefnemasali

Defne'nin doğumundan sonra hem anneliği hem de kendini yeniden keşfeden Feray'ın anlattıklarını okumaktan keyif alacağınızı düşünüyorum. O kadar güzel anlatıyor ki sanki çayımızı kahvemizi almışız hem konuşuyor hem dinleniyoruz..

Yorumlarını da hiç esirgemez. Her zaman samimi ve içtendir.

Geçenlerde doğum gününü kutladı. Bakın yeni yaşını nasıl karşıladı..


Henüz 19 takipçisi var. İlk başladığımız zamanları hepimiz hatırlıyoruz. Büyümesine yardım etsek ne güzel olur :)

Blog adresi; https://1defnemasali.blogspot.com.tr/
Gplus; birdefnemasali
twitter; https://twitter.com/feraydefnegokce
instagram; https://www.instagram.com/birdefnemasali/

Sanırım oldu, eksik bi şey görürseniz bi haber ediverin :)

Hep birlikte, güzel günlerimiz olsun.

Sevgiler :)

Farmasi Natural Face Cream'le, denemem için bana bir koli Farmasi ürünü gönderen sevgili Nil Tezel sayesinde tanıştım.
Kuru bir cildim olduğundan özellikle yüz kremlerine oldukça ilgiliyim.
Bu kremi uzun zamandır kullanıyorum. Çok beğendim.

Neden beğendiğime gelirsem..

Herşeyden önce oldukça bereketli bir ürün. 50 ml ve cam kavanoz ambalajı var.

Kullanırken parmağımın ucuyla biraz alıyorum yüzüme ve boynuma yetiyor. Rahat üç aydır kullanıyorum, kavanozun dibini göremedim. En az bir ay daha bitmez.

Yoğun yapılı bir krem olmasına rağmen cilde çok kolay yayılıyor ve sürdüğüm anda cildimin kremi emdiğini hissediyorum.


Her sabah kullanıyorum ve gün içinde tekrarlama ihtiyacı duymuyorum. Anca gün ortasında makyaj yapacaksam o zaman yüzümü tekrar yıkayıp kremi sürüyorum.

Kesinlikle cildi çok güzel nemlendiriyor. Bende sivilce ya da o küçük beyaz bezelerden oluşturmadı. Zaten sürdükten iki üç dakika sonra kremi yüzümde hiç hissetmiyorum. Elimi yüzüme sürdüğümde kuruluktan eser olmayan, nemli bir ciltle karşılaşıyorum.

Makyaj öncesi kullanım için de çok uygun. Çok hızlı emildiğinden suratımda bir fazlalık hissi oluşturmuyor. Fondöten kullanımını zorlaştırmıyor.


İçeriğinde Aloe Vera, Nilüfer Özleri ve E Vitamini varmış. Kokusu belirgin bir koku. Kokuya duyarlı olanlar önce bir test etmeli. Çünkü cildimde varlığını unuttursa da kokusunu duymaya devam ediyorum. Ben kokusundan hoşlandığım için rahatsız olmuyorum. Çiçek çiçek kokuyor.

Ayrıca SPF 15 içeriyormuş. Cildi nemlendirirken güneşe karşı da koruyor.

Tüm cilt tipleri için de uygun.


Kutusunun üzerinde "100 kadının 7 günlük kullanımı sonucu ciltlerinin; %95'i daha taze ve nemli, %90'ı daha pürüzsüz, %88'i daha dinlenmiş olduğunu ifade etmişlerdir" şeklinde bir açıklama var.

Bana sorulsaydı; taze ve nemli, kuruluk belirtilerini ortadan kaldırdığı için pürüzsüz, sağlıklı bir cilt görünümünden dolayı da cildimin dinlenmiş olduğunu söylerdim.

Açıldıktan sonra 12 ay kullanım ömrü var, hayvanlar üzerinde test edilmiyor.

İçeriği de şu şekilde;


Elimde bir çok yüz kremi olmasına rağmen bu kreme ara verip farklı bir krem denemeyi düşünmedim. Bana oldukça iyi geldi. Zaten kuruluk dışında rahatsız edici bir cilt problemim yok, cildimi nemlendirerek oldukça rahatlattı.

Şimdi acaba fiyatı nedir diye internetten Farmasi Mart Kataloğuna baktığımda, Farmasi Naturel Face Cream'in yenilenerek papatya özlü, badem özlü, maydanoz özlü ve su nilüferi özlü, farklı cilt ihtiyaçlarına göre 4 farklı çeşitte satıldığını gördüm. Mart ayı indirimli fiyatı da 14.99 TL.

Yeni halini bilmiyorum ama cildinizde kuruluk ve nem problemi varsa size anlattığım Farmasi Natural Face Cream'e bi şans verin derim.

Ürünler hakkında bilgi almak ya da satın almak isterseniz Nil Tezel'e ulaşabilirsiniz.

Apple'ın dün akşam 19:00'da başlayan lansmanıyla yeni iPhone'la tanıştık.  iPhone SE.


iPhone SE tam gönüllerde yatan karma aslında. iPhone 5s gibi 4 inç ekran boyuna sahip, iPhone 6s gibi de güçlü donanıma.


iPhone SE, iPhone 6 ve 6s gibi A9 işlemciye ve M9 mikroişlemciye, 12 megapiksel sensöre sahip.




4K video ve Live Photo çekilebiliyor. "Hey Siri" özelliği de kullanılabiliyor. Ayrıca Apple Pay desteğiyle geliyor.




iPhone SE'de iPhone 6s'lerde bulunan 3D Touch özelliği bulunmuyor.


Türkiye'de 31 Mart'tan itibaren satışa sunulacak olan iPhone SE için 29 Mart'tan itibaren apple.com.tr 'den ön sipariş verilebilecek.  Gümüş, altın, uzay grisi ve rose altın renkleri bulunan iPhone SE'nin satış fiyatı da şu şekilde;



16 GB iPhone SE 1.999 TL
64 GB iPhone SE 2.399 TL


Lansmanda ayrıca Apple Watch, Apple Tv, iOS 9.3 ve 9.7 inçlik yeni iPad Pro'nun tanıtımları da yapıldı. Daha detaylı bilgi almak isterseniz burayı tıklayarak izleyebilirsiniz.

Günaydıııın, sevgili arkadaşlarım.
Biliyorum bu ara mecalsiziz. O yüzden bağıra bağıra günaydııııın demek istedim.
Beynimden milyonlarca cümle geçiyor, gerçek olmasın istiyorum, yazmıyorum.
Biliyorum kafalar karışık, içimiz karışık, huzursuzuz.

Diliyorum bir an evvel güzel günlerimiz olsun.

Geçen ay düzenlediğim çekiliş dün bitti. O yüzden artık çekilişle ilgili gelen yorumları yayınlamıyorum. İlk çekilişim olduğu için bir hata yapmadan, titizlikle sonucu için çalışacağım. En kısa sürede size kazananı haber vermeyi umuyorum.

Sevgilerimle..

Yine kötü haberler geliyor.
Yine canlar gidiyor.
Nefes almayı düşünmek bile yasak sanki.
Kahroluyorum.

Flormar'ın yeni yıl indirimi zamanında aldığım Extreme Color Lip Matte rujlarından 03 Flashback'i anlatacağım bugün.

Bu serinin rujları yarı mat özelliğe sahip.

03 numaralı Flashback, gül kurusu tonlarında. Muhteşem bir renk, her makyaja yakışıyor. Tek kat uygulamak yeterli, hemen rengini veriyor. Yoğun bir yapısı var. Sürümü çok çok kolay. Yağ gibi kayıyor ruj.

4.5ml ve açıldıktan sonra 18 aylık ömrü var.


Kokusu Flormar'ın bir çok likit rujuna göre daha hafif ve sürdükten sonra duymuyorum. Bu rujun hem rengine hem dokusuna ilk sürdüğüm andan itibaren bayıldım. İçinde zeytinyağı ve shea yağı varmış. Bunu hissettiriyor. Nemlendirmesi çok başarılı. Ayrıca benim sürekli yaralı olan dudaklarımı da düzgün gösterdi.

Tek bir kötü yanı var, tam sabitlenmiyor. Yediğim, içtiğim, öptüğüm her yere bulaşıyor. Buna rağmen rujun yoğunluğu dudakta gitgide hafiflese de kolay kolay silinmiyor.


Fotoğrafını çekmek için çok uğraştım. Her çektiğimde farklı bir renk çıktı karşıma. Ben de işin içinden çıkamayınca farklı günlerde gün ışığında çektiklerimi bir arada sunmaya karar verdim :)


Dediğim gibi indirim zamanında 5 TL'ye almıştım. İnternet sitesinde hala bu fiyattan satılıyor fakat tek bir rengi kalmış. Görürseniz kaçırmayın :)

Bu aralar sanki buralı değilmişim gibi..
Ülke başkasının..
Semt başkasının..
Ev başkasının..
Hayat başkasının gibi..

Bugünlerde sahip olduğum tüm yaşam şeklimi reddediyor içimden bi şeyler.

Herşey çakışıyor.

Yıllarca tüm önemli günleri kutladık. Annem şartlarımız ne olursa olsun hiç bir doğum günümüzü kutlamayı atlamadı. Çok eskiden sağlam diyette olduğum bir doğum günümde domatesin üstüne mum dikip kutlamıştı mesela. Hala üzülür, niye küçük de olsa bir pasta almadım ki diye. Bayramlar, özel günler hepsi yakında olamasak da telefonla olsun kutlanırdı. Şimdilerde geçen yılların benden bazı şeyleri kopardığını hissediyorum.

Mesela kadınlar günü.. İşyerindekiler, o sırada görüşülen arkadaşları filan geçtim, bir annem bir dayım kutlardı her zaman. Uzaktaydı dayım, çok paylaşamazdık ama her kadınlar gününün sabahında telefonum çalardı "Dayım" diye. İki sene önce kadınlar gününde toprağa verdik. İçimi fena burktu o gün. Annem kutladı bu sene de. Bi içimden gelmedi.

Mesela bayramlar.. Hep öncesinden bir telaş olurdu. Ev temizlenir, tatlılar hazırlanır, kıyafetler ütülenir, alışveriş yapılırdı. Muhakkak anneanneye ziyarete gidilirdi ilk gün. O yaşlı haliyle hiç üşenmez kocaman bir sofra kurardı anneannem. Bayram hediyemiz de olurdu muhakkak. Ya bez mendil ve içine sarılmış para ya da çorap :) Şimdilerde bir hevesim kalmadı.

Mesela yılbaşı.. Yeni bir seneye güzel bir şekilde girmek olurdu hep niyet. Evi süslerdik, annem en sevdiğimiz yemekleri yapardı, televizyon karşısında mayışırdık. Sonra büyüdük. Ben arkadaşlarımla eğlenmeye, kardeşim arkadaşlarıyla eğlenmeye gider oldu. Annem tek başına kalacağı o gecelerde ne evi süslemek ne güzel yemekler yapmak istemedi haliyle. Zaten hep çok çalışır, çok yorulurdu. Kolay değil bir başına iki çocuğu yetiştirmek. Artık evde olsak bile kutlama yapmak zor geliyor.

Mesela her gün... Evden kim çıkarsa kapıdan uğurlar, camdan da el sallardı anneannem. Kapıdan çıkarken "İşin bol olsun" derdi. Eski zamanlardan alışkanlık. Çok iş, çok para olan zamanlardan. Öyle değil tabi şimdilerde. Anneanne seviyor musun sövüyor musun belli değil, derdim. Anneannem gittikten sonra annem uğurladı bizleri. Şimdilerde ben uğurluyorum. Hem kapıdan hem balkondan :)

Sanırım kaybettiklerimizin boşluğu hiç dolmuyor. Her çırpınış yarım kalıyor.

Bu aralar hep gözüme çarpıyor. Sanki insanlar sürekli bir karalama ve aklanmaya çalışma çabasındalar. Herkes herkese saldırıyor. Herkes haklı. Herkes acımasız ve mutsuz.

Olur ya, bazı zamanlar algın daha açık olur tüm satır aralarını okursun. Öyle günlerdeyim sanırım. Okudukça görüyorum. Okudukça yitiriyorum.

Ruh bu.. Kim bilir.. Belki ölüyorum, belki yeniden doğuyorum.

Üzgünüm..
Bugün tatlı cümleler yok.
Huzursuz ve acılıyım.

Dün akşam saatleri.. Bizim evde yine deli bir koşturmaca. İki dakika mutfağa kaçtık eşimle, biraz soluklanalım diye. Ada bağırır, Deniz kapıyı tekmeler, biz sakin kalmaya çalışırız. Facebook'u açtım o ara, bi baktım benim çooook sevdiğim kuzenimin fotoğrafı. Bir sürü yorum, ne olmuş ki dedim.

Okumaz olaydım...
Görmez, bilmez olaydım.
Canım koptu, okuduğumu anlamaz olaydım.

Öldü diyorlar, ölüm ne bilmez olaydım.

Binlerce insana dokunur hayatın zaman zaman da yine de "Bilmemkim var ya çok iyi insan" dersin ya, işte o benim kuzenim. Zorluğu hep yaşamış ama yine de güler yüzlü, alçak gönüllü, iyi kalpli, nadirlerden.

Gitmiş.

Trafik kazasında yaralıya yardım etmeye çalışırken, başka bir araç o gül yüzlünün canını almış.

Çocukluğumun sırdaşı, belki de ilk erkek arkadaşım, çok sevdiğim halamın çok sevdiğim oğlu, şu yazıya ismini yakıştıramadığım, gitmiş.

Gitmiş.

Bugün İstanbul'da nasıl bir hava var böyle..
Sapsarı bir gökyüzü..
Daha az gürültü..
Sanki herkes uyuyor hala.

Eskiden olsa iç karartıcı bulurdum böyle havaları. Bugün çok sevdim. Sanki, dinlenme zamanı dermiş gibi.

Çamur yağacakmış diyorlar, yağsın bakalım.
Karşı çatının martıları başladı bağırmaya.

Yazı da fena özledim hani.
Güneşi unutmayın, yüreğinizi soldurmayın. Bulutların azıcık üstünde zamanını bekliyor, ben de onu :)

Güzel günlerimiz olsun..