Günaydıııın :)
Güne nasıl başlıyorsunuz?
Benim sabahlarım fazla hareketli gelmeye başladı sizlerde de durum böyle mi merak ettim.
Eskiden sabah kalkar, hazırlanır bir de bitki çayı içip çıkardım evden.
Şimdiyse...
Saat 06:00
Sabah altıda kalkıyorum. Daha doğrusu eşim uyandırıyor. Alarmı duyuyorum da, gözüm açılmıyor. Elimi yüzümü yıkamaya gittiğimde bile ayılamıyorum. Boş boş aynaya bakıyorum. Saç baş karışmış, gözler pörtlemiş. Neyse bir şekilde kendime çeki düzen verdikten sonra mutfağa geçiyorum.Sevgilim kahvemizi ve yanına da atıştırmalıklarımızı hazırlamış oluyor. Zar zor bir kaç lokma yiyoruz.
Saat 06:30
Deniz'i uyandırma zamanı. Ben mutfaktan ayrılıyorum, eşim de Deniz'in beslenme çantasını hazırlamaya başlıyor. Vallahi geriliyorum bu saat gelince. Çünkü bu küçük adamı kavgasız gürültüsüz uyandırmak ve evden çıkartmak mümkün değil.Tepinmeler, tekmeler, beynimi zonklatan bağırışlar, çişim yok-lar, yüzümü yıkamıycam-lar, dişimi fırçalamıycam-lar ve son olarak giyinmiycem işte-ler... Ter döküyorum :)
Bu sırada Ada'da çığlıklarla uyanıyor ve hiç susmuyor.
Saat 07:15
Ben Deniz'i kapıdan çıkarmaya çalışıyorum, Serdar Ada'yı susturmaya.Okula anneannesiyle beraber gidiyorlar ve genelde geç kalıyorlar :)
Deniz gitti Ohhh! demeye kalmadan Ada'nın koşturmalarına yetişmeye çalışıyoruz. Bir yandan kahvaltısı hazırlanıyor bir yandan saçı başı, eli yüzü temizleniyor.
Mama sandalyesine oturtabildiysek ne ala, aksi durumda cıyak cıyak saatlerce bağırıyor.
Kahvaltısını yerken susuyor da biz de mutfağa kapanıyoruz.
Saat 07:45
5-10 dakika soluklanabiliyoruz. Sonra eşim işine gitmek üzere ayaklanıyor, tabii ben de. Mutfaktaki ve banyodaki çöpleri hazırlıyorum. Ada kapıdan kaçmasın diye savaş veriyorum. Babasıyla gidemediği için iyice huysuzlaşan küçük hanımı bir şekilde kapıyı kapatmaya ikna ediyorum. Baba'ya balkondan el sallıyoruz. İşe yolluyoruz.Saat 08:00
İki saat uçtu gitti, yorgunluktan ölüyorum. Bu iki saat içinde her gün olan başka şeyler de var tabii. Bulaşık makinesi boşaltılıyor, Ada kahvaltısını yaparken evi ve kendini fena batırdığı için baştan aşağı temizleniyor, yerler siliniyor. Bazen sabahın köründe yorgan, alez yıkanıyor, banyo yapılıyor, çamaşır asılıyor. Belki de aklıma gelmeyen bir sürü görünmeyen iş daha...Günün devamı da hiç soluksuz geçiyor. Durmaya vakit yok. Şu yazıyı yazarken bile yapılması gereken bir çok şey birikiyor.
Sizler sabahları neler yapıyorsunuz? Sakın bana kahvemi içiyorum, makyajımı yapıyorum, parfümümü sıkıp evden çıkıyorum demeyin.
Fena çatlarım :)
Tüm görseller alıntıdır.
24 yorum
Size öncelikle kolay gelsin diyorum.Bence bunlar tatlı yorgunluklar bir engelli olarak sabah kalkması güne hazırlanması biraz daha yorucu oluyor.
YanıtlaSilBlogum ziyaret edip takip ettiğiniz ve ilk üyem siz olduğunuz için çok sevindim teşekkür ederim. Sayenizde bir moral oldu. Blog sayfamı açtığımda. İnşallah her gün uyandığınızda huzurlu mutlu ve sağlıkla hayatınız devam eder..)
Günaydın Abdullah Bey, o kadar haklısınız ki yorgunluklarımız kıyaslanamaz. Allah hepimize sağlık versin inşallah. Dilerim çoook takipçisi olsun blogunuzun. Çığlıklarımızı duyanların olduğunu bilmek iyi geliyor. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.
YanıtlaSilKatiliyorum üstteki yoruma tatli yorgunluklar, zamane telaslari günlük kosusturmalar. Hergün ayni moralle ve enerjiyle uyanmak zor olsada, yuvarlaniyoruz hepimiz hayatin icersinde, sevgiler :)
YanıtlaSilHem de ne yuvarlanma, bakalım ne zaman doğrulabileceğiz :))) Sevgiler :)
SilBir an yazıyı okurken ben yoruldum.Sanırım çocuk olmayınca miskinlik de hat safhada oluyor:/ Bir an kendimi boş gezenin boş kalfası hissettim :D
YanıtlaSilHiiiç öyle hissetme Begonvil'im, tadını çıkart. Sonra çoook özlüyor insan o anları :))
SilÇalışmıyorum ama aynı koşturma bizde de var. Çocukla hayat bambaşka😊
YanıtlaSilBen de çalışmıyorum güya :) İşe gitmeyi tercih ederim, daha az yorulurum :))
SilAhh harikasınız ve size destek olan bir eşiniz olması da muhteşem. Ya bir de olmasaydı. Ben enn enn başta yaptığınız gibi yapıyorum doğrusu ama siz de çok güzel bir aile olmuşsunuz. Bu zor zamanlar göz açıp kapayıncaya kadar geçer nasıl olsa ;) Sevgiler.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, ben de hep söylüyorum eşim destek olmasa hiç altından kalkamam diye. Artık babalar daha bilgili aile olmak konusunda. Herkes her şeye el atmak durumunda kalıyor. Yoksa dırdır vırvır bitmez evde hiç :)))))) Sevgiler :)
Silvallahi bravo be 6.30 da kalkıyorum ama böyle bir panik yok tabi oğlum büyük 7.15 de o kalkıyor kahvaltısını hazırlıyorum sonra o okula ben işe bu arada baba ise hala uyuyor oluyor :-D
YanıtlaSilBiz de o günleri bekliyoruz Audrey :))))
SilSon satırdaki cümleyi kurmadığım aylar var bir daha da kurabilir miyim bilmem olsun ama :))
YanıtlaSilBebişe az kaldı değil mi? Bebekten sonra da tam düzenin oturması rahat 3 yılı buluyor. Bizde düzene girmeye başlamışken yeni kardeş gelince ortalık iyice karıştı. Düzelecek elbet, bekliyorum :)) Sevgiler :)
SilAllah size kolaylık versin yine de özendim size :) tatlı yorgunluklar :) benim hayatım da oldukça renksiz ve monoton geçiyor tatlı telaşları özledim size bol bol enerjiler dilerim :)
YanıtlaSilTeşekkür ederiiim. İnanın ben de kendi kendimle kalabilmeyi özledim. Sürekli bi annneeee sesi kulaklarımda. İnsan hep elinde olmayanı istiyor :))) Okula başlasalar da kafamı dinlesem, sevgiler :))
SilBiz de aynen böyleyiz. Bizimki saat 22:00-23:00'a kadar zıplıyor.:))) aynı inatlaşmalar bazen o kadar yorucu oluyor ki anlatamam. Tabii sizde iki çocuk olunca iki kat koşuşturma oluyordur. Amaaan Allah sağlık versin n'apalım bunlarda ayrı güzel. :)
YanıtlaSilBen anaokuluyla beraber yatma işini hallettim şükür. 20:30'da hepimiz yataktayız ama o saate kadar ev Bağtır tımarhanesi :)
SilYazınız çok eğlenceli :) Evlilikten sonra yoğun tempolu hayat başlıyor bayanlara göre. Sizin bir de çocuklar var. Çok yoruluyorsunuzdur ama tatlı yorgunluklar bunlar olsun o kadar :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim aynı zamanda darısı başına diyorum :))))
SilValla bol cıvıltılı uyanma şekliniz var. Ben sabahları saati 06:30-07:00-07:30 ve son olarak 08:00 e kuruyorum. uyanmam 08:00 :)))) fakat gel görki her akşam yarın kalkıcam yok şunu yapcam yok bunu yapcam diye kendi kendime konuşup rutin olarak saatimi böyle kuruyorum sabah yine aynı şey.O yataktan kalmak bana ölüm birisi spatula getirse ancak ayırır. Sonra koştur koştur yetişmeye çalış. Sabahlarım hep böyle.tuanaya ikide bir de hazırlanırken yedin mi yedin mi demek te en sevdiğim hobim :(( biraz ağır bir çocuk maalesef :))
YanıtlaSilHehehehehe :)))) Bütün zamanımız çocuklara göre ayarlı. Belki ben de bir kaç sene sonra alarmı öteleyebilirim. Umuyorum en azından :))
SilBiraz büyüsünle o zamanda diyeceksin ki keşke eskisi gibi küçük olsaydı sorunları evi dağıtsaydılar sadece... Kendilerini dağıtıyorlar topla, hayatlarını dağıtıyorlar topla:( seni dağıtıyorlar toplayamıyorsun:((
YanıtlaSilAy dermiyim Kuğucum, bilmiyorum ki.. Şu sıralar sadece sessizliğe ihtiyaç duyuyorum :)
Sil